top of page
Joseph de la Mar (1843-1918)

Joseph Rafael de la Mar, mijntycoon (Amsterdam 1843-NewYork 1918) Zoon van Maximiliaan de la Mar en Johanna Teune, oom van Nap de la Mar. Joseph was korte tijd gehuwd met Nellie Sands. Hun enige dochter heette Alice. 


 

In dit artikel kun je via doorklik-links de huizen zien waarin Joseph leefde.

​

Bekijk een Google-kaart van Joseph's leven 

Toen Joseph vier jaar was overleed zijn vader. Het gezin werd arm en moest door de gemeente Amsterdam ondersteund worden. Op zevenjarige leeftijd ging Joseph daarom alleen op avontuur uit. Hij werd verstekeling op de 'Provincie Drenthe', dat Oost-Indië als bestemming had. Nadat hij was ontdekt liet de kapitein hem als kajuitjongen en koksmaatje werken om zijn overtocht te verdienen. De bemanning leerde hem o.a. navigatietechnieken en Joseph leerde snal bij. Een legende die je steeds weer leest is als volgt: Joseph werd in de wateren van de Middellandse Zee gevonden door Italiaanse zeelui, die hem de naam De la Mar gaven, wat Italiaans is voor 'Van de Zee'. Na achttien maanden kwam hij terug bij zijn moeder. Toen Joseph 12 jaar was werd hij naar Nederlands Mettray gestuurd, een pasopgerichte instelling in Gorssel (Gelderland) die zich bezig hield met de heropvoeding van onhandelbare en verwaarloosde jongeren. Hij verbleef er van 1855 tot 1861. Meer weten over de Mettray? 

"Zo, jongeman, en zo nemen we dan afscheid van elkaar.". Meneer Schlimmer zit voor zijn zeventienjarige kwekeling. Zes jaar is Joseph hier op school geweest, maar nu gaat hij als lichtmatroos de grote vaart op. De jongen knikt. Hij voelt zich niet op zijn gemak, zo voor het bureau van de directeur. "Wat zijn je toekomstplannen?" vraagt Schlimmer belangstellend. Even lichten de ogen van Joseph op. "Ik wil vermogend worden meneer. Ik wil worden zoals mijn vader was. Ik wil mijn moeder financiëel kunnen helpen." Schlimmer staat op. Hij geeft Joseph een hand en zegt:"Dan wens ik je een behouden vaart. Het ga je goed, jongen."

Toen hij achttien jaar oud was ging hij opnieuw naar zee. Hij zeilde met handelsschepen tussen Boston en Afrikaanse havens. Toen hij 23 jaar was overleed de kapitein van zijn schip tijdens de reis en Joseph nam het commando over. Zijn leven lang zal hij Captain worden genoemd. Al snel vestigde zich echter in Vineyard Haven, Massachusetts, waar hij met een elektromagneet onder zijn schip bengelend, oude verloren ankers opspoorde. Al spoedig kreeg hij een winstgevend bergingsbedrijf. Hij hield zich bezig met het opsporen en boven water halen van gezonken scheepswrakken langs de Atlantische kust en in de West-Indische wateren. Daar waren enorme oceaanstomers bij, gevuld met waardevol marmer. Hij schijnt daarmee miljoenen te hebben verdiend. In 1872 was het zijn bedrijf dat de transatlantische lijnboot Charlotte borg. In datzelfde jaar werd hij in Boston genaturaliseerd tot Amerikaan. Op een keer schoot hij er bijna het leven bij in. Bij het wisselen van het getij begon het schip te schuiven en Joseph viel in het ruim van het schip. Hij stierf bijna aan onderkoeling voordat hij werd gered. Erg geschrokken besloot hij het bergingsbedrijf te verkopen en iets anders te gaan doen. Hij werd handelaar in Afrika en voer de rivieren op om handel te drijven met de inheemse bvolking. Hij ruilde vuurwapens, kruit, kleding en tabak tegen ivoor, goud, palmolie, hars en huiden.

 

Toen hoorde hij de verhalen over enorme fortuinen, die verdiend werden in de Amerikaanse mijnbouw en verkocht hij zijn handelsbelangen aan een Engelse maatschappij. (Een ander verhaal vertelt over het bijna complete verlies van zijn bemanning aan een ziekte.) Hij trok naar het westen van Amerika en kocht enkele mijnbouwclaims. Een bezoek aan Leadville Colorado, toen het centrum van de opkomende mijnindustrie, overtuigde hem ervan dat hij technische kennis nodig had, als hij succes wilde hebben in deze branch. Hij ging naar de Universiteit van Chicago en nam 6 maanden lang les in geologie en metallurgie om zich te bekwamen in de mijnbouw. Zijn naam werd voortaan geschreven als Delamar of DeLamar. Hij kocht fabrieken en plantages, en begon met de aankoop en verkoop van mijnen. Hier legde hij de basis voor zijn latere miljoenen. Meer weten over de mijnbouw?

Joseph ging hij in de politiek en werd gekozen als senator in Idaho. Hij werd de politiek gauw moe en ging in 1892 weer terug naar New York. In Wall Street werd hij bekend als de Man of Mystery. Hij praatte nooit veel, maar was ongelooflijk succesvol met zijn transacties. In 1906 schijnt hij miljoenen verdiend te hebben met de verkoop van één van zijn mijnen. Zie ook het Erfenis-verhaal.

In 1893 trouwde Joseph met de veel jongere Nellie Sands. Twee jaar later werd uit dit huwelijk dochter Alice geboren. Nellie ging al gauw naar Parijs en spoedig daarna scheidden Nellie en Joseph. Joseph behoorde inmiddels tot de 'nieuwe rijken'.

​

In 1906 bouwde Joseph de een groot pand op 233 Madison Avenue, op de hoek van East 37th Street. Later werd dit gebouw het huis van de National Democratic Club en op dit ogenblik is in 'New York Corner' het Poolse Consulaat gevestigd. Het afgebeelde glas-in-lood werd door Joseph voor dit gebouw gekocht in 1912. In deze woning lag het beroemde kostbare Ardabil-tapijt. Joseph woonde er tot aan zijn dood.

​

Meer weten over dit Delamar Mansion? Prachtige foto's van het huis van een rijke oom. In dit huis was een uitgebreide kunstverzameling.

​

Later verhuisde het glas-in-lood naar zijn buitenhuis 'Pembroke' in Glen Cove, Long Island en tegenwoordig bevindt het zich in een privé-collectie. Het kunstwerk met z'n prachtige blauwe en groene kleuren is in reproductie (23 x 35 cm) te koop voor $ 70 (2005)

Joseph had een buitenhuis in Glen Cove. Het stond aan de Crescent Beach Road. Maar Joseph wilde een mooiere woning. Pembroke, op de Red Spring Lane, werd gebouwd in 1916.

Het paleisachtige gebouw stond op een uitgestrekt landgoed aan de kust van Glen Cove, de 'Goudkust' van New York. Uit de hele wereld kwamen bezoekers om de collectie bloemen en planten te zien. In het landhuis stond ook één van de mooiste orgels van het land. Joseph was een begaafd organist.

​

Meer weten over Pembroke? Weer mooie foto's van het huis van een miljonair. 

​

In 1918 overleed Joseph in New York. Een longontsteking volgend op een galsteenoperatie maakte een eind aan zijn leven.

​

Meer weten over Joseph's overlijden en begraafplaats
Of over zijn bezittingen en zijn testament?

Na zijn overlijden in 1918 liet hij een omvangrijk legaat na aan de Johns Hopkins, Harvard en Columbia, de drie beste geneeskundescholen van die tijd. Zo werd in 1922 met een gift van $ 3 miljoen het 'Joseph Delamar Institute of Public Health" gesticht. Sinds 1998 heet het instituut 'Mailman School of Public Health' Het is een van de belangrijkste onderdelen van het Columbia University Medical Center. Het instituut houdt zich o.a. bezig met onderzoek naar AIDS en tienerzwangerschap. Ook zijn oude school vergat hij niet. Mettray werd verblijd met een gift van f 144.000.

​

Lees een oud verhaal over Joseph: Paleizen van teleurstelling.
Je begrijpt de geschiedenis van Joseph beter als je hem plaatst in de Geschiedenis van Amerika.

​

In de zeventiger jaren van de vorige eeuw werd in Amerika de documentaire 'The missing Heirs' vertoond. In de film gaat men op zoek naar de erfgenamen van het grootste onopgeëiste aandeel. Het is maar liefst 3,2 miljoen dollar groot en ligt in een bank in San Francisco. Men komt terecht bij Joseph en zijn dochter Alice. Ik vond de documentaire buitengewoon interessant en om die reden heb ik hem (in drie gedeelten) op het net geplaatst.

bottom of page