Stamboom familie De la Mar
in Nederland
Hoe Kapitein De la Mar's paleizen van teleurstelling
de huizen van geluk werden
Onderstaand verhaal werd vertaald door Johannes Joseph Arnold (geb. 03-02-1862), Steenstraat 98, Arnhem op 22 maart 1918. Het is nu aangepast en sterk ingekort. De afbeeldingen in dit artikel zijn: William Adolphe Bouguereau, zijn schilderij Aurora en het tweede huis op de Madison Avenue (thans het Poolse Consulaat). De grootmoeder van Arnold heette De la Mar.
​
Met kapitein De la Mar's leven zou een roman te vormen zijn geheel gelijk aan de geschiedenis van de graaf van Monte Cristo. Oorspronkelijk was hij een Hollandse zeeman. In zijn jeugd emigreerde hij naar Amerika, ging naar Chicago, kwam terecht in Colorado, werd in mijnen betrokken en ging toen naar Idaho. In de laatste staat slaagde hij erin een rijke goudmijn te kopen met geleend geld van een vriend uit Chicago. Dat was de grondslag van zijn latere fortuin.
Kapitein De la Mar was een romantisch mens. In zijn huis bewaarde hij een klein advertentieplaatje met een kopie van Bouguereau's Aurora. Het vertoonde een overheerlijk meisje dat op haar tenen staand een teugje nektar nam. Aurora werd zijn ideaal. Nadat hij de schoonheden in Chicago en Buffalo had genegeerd zag hij in een fotografiewinkel op Broadway het portret van een meisje dat het levende duplicaat van zijn Aurora was. Hij zocht haar op in haar bescheiden kosthuis in de West 20st Street. Hij huwde haar zo vlug dat hij alle medeminnaars de loef afstak. Nellie Sands was de dochter van een overleden New Yorkse drogist en woonde nog samen met haar moeder. De De la Mar's gingen wonen in een huis op Madison Avenue, dat kapitein De la Mar voor zijn vrouw gekocht had. Het was een mooi huis, maar bescheiden vergeleken met het paleis dat hij later verderop op de Avenue zou bouwen.
​
Al spoedig lokte de jonge bruid de bekoorlijkheden van de aristocratie en zei zij tegen haar echtgenoot dat dat haar aantrok. Zij gingen naar Parijs en bouwden een huis op de Avenue (Marechal) Niel nr. 86. Spoedig had heel Parijs het over de schoonheid van Nellie de la Mar. In het Parijse huis hing hij het origineel van Bouguereau's Aurora. De meest beroemde Franse beeldhouwer vereeuwigde zijn jonge bruid en hun baby in marmer als "Cupido en Psyche". De grote Chartran schilderde haar portret.
Toen hij op een dag een bundel brieven ontdekte die aan haar geadresseerd waren, werd hij voor het eerst verschrikkelijk jaloers. Op dat tijdstip verbleef zijn vrouw in Cairo, waar zij ook een huis hadden. Hij weigerde haar terug te zien en begon onmiddellijk werk van de echtscheiding te maken. Eerst was Mevrouw De la Mar verdrietig en zocht zij verzoening met haar echtgenoot. Hij weigerde echter naar haar verklaring te luisteren en haar ooit weer te zien. Na de echtscheiding werd kapitein De la Mar's hart bedroefd om zijn verloren Aurora. Hij zag haar verscheidene malen in het Bois de Boulogne en werd steeds dieper getroffen. Hij liet haar door hun dochtertje bloemen brengen. De aristocratie hoorde dat zij op het punt stonden zich te verzoenen. Kapitein De la Mar keerde naar New York terug en begon aan het bouwen van een groot huis op de hoek van Madison Avenue en 37st Street, dat bestemd was om hun verzoening te voltooien. Het gebouw was van grijs graniet en werd vijf en een halve verdieping hoog. Mevrouw De la Mar zou nu zeker een schitterende positie innemen in de New Yorkse aristocratie. Zijn vrouw zou echter niet naar hem of naar New York terug keren. Vijf jaar na de echtscheiding werd zij de vrouw van James Hatmaker.
Kapitein De la Mar was jarenlang ontroostbaar en hij trouwde nooit meer. Zijn gedachten bleven altijd bij zijn verloren Aurora, maar in zijn dochter vond hij troost. Het grote huis Pembroke dat hij op Long Island bouwde was de verwezenlijking van een droom van zijn ex-vrouw. Hij had er plezier in het nu voor zijn dochter te voltooien. Verbeeld u de schitterende tuinen, heuvels en dalen, waarvan vele in bosland. Via een grootse rijweg komen wij bij een wit Italiaans paleis dat vooruitgestoken spiegelt in het water. Met tuinen van grote pracht en een witstenen pergola. Een
brede strook gras van een kwart mijl lengte leidt naar de oever. Een eigen jachthaven, een boothuis en een badpaviljoen en u heeft een klein idee van de woning. De garage bevat 20 auto's van het kostbaarste fabrikaat. Om alle schoonheden van zijn huis te beschrijven zouden boekdelen te vullen zijn. De huizen waren in New York bekend als de paleizen van teleurstelling, maar nu na jaren van strijd en verdriet bewoont een bekoorlijke dochter de gelukkige paleizen, die door haar moeder versmaad werden. De paleizen van teleurstelling zijn zodoende huizen van geluk geworden.