Stamboom familie De la Mar
in Nederland
Een leven vol hulpverlening
Alice had een totaal ander leven kunnen leiden, dan dat zij voor zichzelf koos. Zij wees het jetsetleven af, zei Eve Chevalier, wier moeder Edith Taylor, een levenslange vriendin van Alice was. Al voor het overlijden van haar vader ging Alice vrijwilligerswerk doen voor het Red Cross American Women's Ambulance Corps. In 1919 ging zij naar Frankrijk om oorlogsslachtoffers te helpen. Hier ontmoette zij Mrs. Taylor, die ook bij het Corps werkte. Na de oorlog verloren zij elkaar uit het oog, maar vele jaren later hernieuwden zij hun vriendschap toen Alice naar Weston verhuisde en Mrs. Taylor in Westport woonde. Tot de dood van Mrs. Taylor-Losell in 1974 bleven zij goede vrienden, maar zelfs daarna werd de vriendschap voortgezet met haar dochter Eve Chevalier en kleindochter Alice, die naar Miss Delamar was genoemd. Omdat ze naast het Delamar-landgoed woonde was Mrs. Chevalier een goede vriendin gedurende de laatste 10 jaar van Alice's leven.
​
Alice werkte in 1925 samen met zo'n 100 andere dames bij een comité om geld in te zamelen voor een medisch centrum op Broadway. In 1928 ging Miss Delamar in South Palm Beach het Rode Kruis helpen bij de gevolgen van een wervelstorm.
In de dertiger jaren kwam Alice voor het eerst naar Weston, dat een toevluchtsoord geworden was voor artiesten, schrijvers en musici. Alice werd een beschermster van kunst, ballet en theater. Zij aanbad verscheidene grote namen in theater en ballet en gaf hen vaak financiële steun. Zo hielp zij in 1926 financieel bij de stichting van het Civic Repertory Theater in New York, dat slechts 6 jaar zou bestaan. Volgens een internetbron was stichteres Eva Le Gallienne (1899-1991) één van haar lesbische liefdes. Eva was een bekende actrice en producer tijdens de eerste helft van de twintigste eeuw. Veel mannen en vrouwen in het kunstcircuit waren homo, maar zelf liep ze beslist niet te koop met haar geaardheid. Veel van de vrienden in de Weston-vallei woonden in een huis dat ze van haar hadden gekregen of goedkoop hadden kunnen kopen. Waarschijnlijk heeft zij ook de woning van Le Gallienne betaald.
​
Alice was een heel goede vriend van George Balanchine (1904-1983), de beroemde balletchoreograaf. Balanchine kocht land van haar en bouwde er zijn huis. Alice bewonderde verscheidene van zijn ballerina's en een daarvan, de Russische danseres Lucia Davidova, lijkt een dominante figuur in het leven van Alice te zijn geweest. Wanneer Davidova verschijnt, verdwijnen de andere vrienden van Alice. Ze lijkt een uiterst wrede persoon te zijn geweest en ze heeft Alice erg beïnvloed. Iedereen haatte Davidova, maar Alice schonk haar toen ze stierf (of misschien al eerder) haar prachtige New Yorkse appartement.
Haar persoonlijke kunstcollectie was gevarieerd in stijl en waarde. De kunstwerken waren allemaal gemaakt door vrienden. Sommigen van hen waren beroemde talenten, andere waren dat niet. Alice kocht dikwijls een schilderij om een veelbelovende artiest te steunen, maar sommigen van hen bleven altijd onbekend. Vrienden gaven dikwijls een schilderij of schets als dank voor haar steun. Een olieverf "Little Red Barn", een van de gebouwen op het landgoed, was gemaakt door Tamara Geva, de eerste vrouw van Balanchine.
​
Een van Alice's naaste vrienden was de Cognac-erfgename, Eileen Hennessy, die in Parijs woonde. Alice had daar ook een woning en zij lijkt het gelukkigst te zijn geweest wanneer ze met deze vriendin in Parijs was of in haar huis in Palm Beach.
Het lijkt erop dat er heel haar leven mensen waren die probeerden te profiteren van haar fortuin. Ze gaf veel en hielp menigeen in hun loopbaan. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, liet Alice Alfredo Sides, de man van Consuelo, haar Parijse woning gebruiken, maar na de oorlog had ze moeite om haar huis terug te krijgen.
​
Toen de Russische artiest Pavel Tchelitchew in de dagen voor de Duitse bezetting uit Parijs ontsnapte, zorgde Alice voor hem. Op Stonebrook kreeg hij een gastenverblijf met een dienstbode en een kok. Jaren later schilderde hij haar als dank voor alle vriendelijkheid. Hij plaatste haar portret in zijn beroemde "Hide and Seek", dat nu in het Museum of Modern Art hangt. Onder haar vrienden waren ook de artiesten, Eugene Berman, Leonar Fini en Tsuguharu Fonjita. Ludwig Bemelmans woonde in haar Parijse appartement en zij bezat veel van zijn tekeningen.
In de maanden, die ze elk jaar in Weston doorbracht, ging haar interesse uit naar de natuurgebieden en het behoud ervan. In 1969 gaf Alice haar natuurgebied Stonebridge Parcel (21ha) aan de Aspetuck Land Trust. Het prachtige gebied met wandelpaden ligt langs de Saugatuck River. Je wandelt door schitterende weiden, bezaaid met bloemen, en door bossen. In het zuidelijk deel kun je prima vissen, zelfs op forel. Er zijn bruggen, maar er is ook een oversteek met stapstenen. In de winter is het een ideaal gebied om te langlaufen.
Samen met Jacques de Wolfe lietze in 1936 de oude watermolen Cobb's Mill restaureren tot een restaurant met twee bars van mahonie en tin, die gered waren uit het cruiseschip Normandië. De molen was gebouwd in 1749 en werd oorspronkelijk gebruikt voor het malen van koren en het maken van cider. De rogge, tarwe en appelen werden geleverd door de plaatselijke boeren. In 1912, toen de molen niet meer in gebruik was, werd hij door Frank Cobb gekocht, die hem zijn tegenwoordige naam gaf. Op dit ogenblik is Cobb's Mill Inn een klasse-restaurant dat 5 Amerikaanse presidenten tot zijn gasten mocht rekenen. Het restaurant is te vinden aan de Old Mill Road 12 in Weston.
